حریم خصوصی

 

به نظر می رسد در روزگار ما حریم خصوصی انسانها به دلایل مختلف از جمله دلایل اجتماعی به طرز فاحشی دستخوش محدودیتهای غیر قابل قبول قرار گرفته است و این امر نیاز شدید جوامع به دخالت افراد آگاه در این زمینه را می طلبد.
سؤال این است که معنای حریم خصوصی چیست و آیا قابل محدود شدن است؟ و اگر قابل محدود شدن است چه کسانی و طبق چه ضابطه و تا چه اندازه ای می توانند آن را محدود نمایند؟
روشن است که نهادهای قدرت در هر جامعه ای از پاسخگویی دقیق به این سؤالات، طفره می روند چرا که این امر باعث می شود به دست خود، راه دست اندازی به حریم خصوصی افراد را محدود نمایند؛ بدیهی است که تمامی توجیهاتی که راه را برای دخالت در حریم خصوصی افراد، باز می گذارند خلاف اصل بوده و نیاز به دلیل و قانون صریح دارند….
آنچه واضح است این است که جامعه ای که بتواند بدون ورود به حریم خصوصی افراد، خود را اداره کند مطلوب همگان بوده و هر جامعه ای که از این ملاک، فاصله بیشتری داشته باشد قطعا سوء مدیریت خود را با ورود به این حریمها جبران نموده و با جوامع آرمانی در این خصوص، قابل مقایسه نخواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *